Yorgunluk, her zaman hissedilebilir ve enerji yokluğu anlamına gelir. Genel olarak toplumda yaşayanların %9-13’ü, aile hekimliği uzmanları/genel pratisyenlere başvuranların %10-25’i uzamış ve güçten düşürücü yorgunluktan şikayet etmektedir.
Halsizlik; fiziksel, psikolojik veya motivasyona bağlı nedenlerden olabilmektedir. Beslenme, stres ve uykusuzluk tetikleyici faktörler arasındadır.
Dengeli beslenmek, yorgunluğun azaltılmasında çok önemlidir. Dengeli beslenme ortamı sağlanamıyorsa vitamin ve mineral gıda takviyeleri yardımcı olabilir. D vitamini eksikliğinin gündüz uykululukta artışa yol açtığı çalışmalarla gösterilmiştir. D vitamini takviyesi alan bireylerin yorgunluk düzeylerinde belirgin azalma gözlenmiştir.
Stresli olduğumuz ve duygularımız harekete geçtiği zamanlar, işlevsel olmayan bir biçimde düşünmeye başlarız. En sık yapılan düşünce hatalarından biri hep ya da hiç şeklinde düşünmedir. Stresin yorgunluk semptomlarını arttırdığının bilincinde olmak önemlidir. Öncelikle stresi kontrol etmeyi bilmeliyiz. Herkesin bir stres eşiği vardır ve bu eşiği aşmamak gerekir.
Düzenli hayat tarzı, hafif fiziksel egzersizler, sağlıklı beslenmek ve ideal kiloyu korumak da yorgunluk ve benzeri rahatsızlıklardan korunmak için uygulanması gereken temel kurallardır.
*Hayat hızınızı yavaşlatın, fiziksel veya emosyonel stres meydana getirecek ortamlardan ve işlerden kaçının.
*Aşırı iş yükünden kaçının, dinlenme zamanlarımızı arttırın.
*Yorgunluğa karşı en iyi ilaç tatile çıkmaktır. Tatile çıkın.
*Egzersiz yapın.
*Uyku ritmine dikkat edin.
*Bol vitaminli ve mineralli besinleri sofranızdan eksik etmeyin. Özellikle D, B ve C vitaminleri ile potasyum.
*Bol sıvı alın. En az günde 3 litre su için.
Referanslar:
1.https://kdtd.org.tr/wp-content/uploads/2014/04/64.doc Erişim tarihi: 14.06.2022.
2.Aslan I et al. Birinci basamakta kronik yorgunluk sendromu yönetimi. Euras J Fam Med 2014; 3(2): 65-68.
3.Mesci E et al. D vitamini eksikliğinin yorgunluk, gündüz uykululuk hali ve fiziksel aktivite düzeyi ile ilişkisi. Turk J Phys Med Rehab. 2016; 62(3): 222-228.